Historia i Walory Parku Kombatantów

Korzenie obecnego Parku Kombatantów sięgają końca XVIII wieku. W 1795 roku teren ten stał się własnością hrabiego Tadeusza Mostowskiego, który później pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych zarówno w Księstwie Warszawskim, jak i w Królestwie Polskim. Mostowski stworzył tutaj swoją podwarszawską rezydencję, a na jego zlecenie A. Szubert zaprojektował przestronny park.

W 1842 roku, na specjalne życzenie, z Anglii przybył ogrodnik F. James, który nadał parkowi wygląd typowy dla angielskich ogrodów. Tego samego roku hrabia Mostowski ukończył budowę neorenesansowego pałacyku. Od 1844 roku aż do II wojny światowej park i pałacyk były własnością rodziny Koelichenów, pochodzenia holenderskiego, zajmującej się przemysłowym barwieniem tkanin. Już wtedy w parku rosły egzotyczne drzewa niespotykane na co dzień w Polsce.

W 1928 roku park i pałac przeszły reorganizację zgodnie z koncepcją prezydenta Warszawy, Zygmunta Słomińskiego. Planowano stworzyć jedno z miast-ogrodów otaczających stolicę.

Podczas II wojny światowej park był świadkiem tragicznych wydarzeń. 16 września 1944 roku około 4000 mieszkańców Włoch zostało wywiezionych do obozów koncentracyjnych, z których tylko około 1000 osób powróciło. Po powstaniu warszawskim park służył jako obóz przejściowy dla wysiedlonych warszawiaków, którzy następnie trafiali do Pruszkowa. Na terenie parku, od strony ulicy Świerszcza, znajduje się krzyż oraz pomniki upamiętniające te wydarzenia. W pałacyku mieści się obecnie biblioteka.

W latach 1999-2000 przeprowadzono gruntowną renowację parku, instalując nowe lampy i chodniki, a także budując nowoczesny plac zabaw w centralnej części. Zachowała się również brama wejściowa z XVIII wieku przy skrzyżowaniu ulic Zdobniczej, Obrońców Pokoju i Cienistej.

Park Kombatantów jest pełen cennych obiektów przyrodniczych, w tym unikalnych na skalę Polski drzew. Do najcenniejszych należą:

Platan klonolistny – około 130 lat

Tulipanowiec amerykański – około 110 lat

Inne interesujące drzewa to:

Lipa drobnolistna – około 250 lat

Sosny czarne – około 130 lat

Klon polny – około 130 lat

Kilka z najbardziej imponujących drzew w parku to pomniki przyrody. W pobliżu parku znajdują się Stawy Koziorożca (dawniej Kilcheniak), przy ul. Koziorożca – jest to glinianka.

Powierzchnia parku wynosi 5,06 ha. Pałacyk Kelichenów, zbudowany w stylu neorenesansowym, jest zabytkiem z XVIII-XIX wieku, wpisanym do rejestru zabytków pod numerem 710. W parku można znaleźć oryginalne ławki z okresu międzywojennego.